Za rasy psów niebezpieczne uznaje się obecnie w Polsce te, które zostały wskazane w obowiązujących przepisach prawa (Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, Dz.U. z 2022 r. poz. 572 i Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne, Dz.U. z 2003 r. nr 77, poz. 687). Jako agresywne i groźne rasy psów uznaje się w Polsce ustawowo przedstawicieli następujących ras:

• owczarek kaukaski – duże, silne psy, których pierwotnym przeznaczeniem było pilnowanie stad owiec i ochrona ich przed drapieżnikami oraz złodziejami. Posiadają niezwykle silnie rozwinięty instynkt terytorialny oraz niezależny charakter, ponadto z natury są nieufne wobec obcych. Wymagają doświadczonego, konsekwentnego opiekuna i odpowiedniej socjalizacji.
• dog argentyński – rasa pierwotnie wyhodowana w Argentynie do łowów na grubego zwierza i drapieżniki (np. pumy). Szybki, silny, pojętny, towarzyski i bardzo przywiązany do właściciela, posiada rozwinięty instynkt terytorialny. Wymaga odpowiedniego prowadzenia, dużej aktywności i wczesnej socjalizacji.
• buldog amerykański – silny, dość masywny pies o ogromnej niezależności, wykazujący dużą niechęć do innych zwierząt. Uparty i niesubordynowany z natury, może sprawiać duże problemy w wychowaniu mniej doświadczonym właścicielom. Zalecane jest konsekwentne szkolenie metodami pozytywnymi i możliwie jak najwcześniejsza socjalizacja.
• tosa inu – rasa stworzona w Japonii do walk psów, które w tym kraju są legalne. Pies o silnej, muskularnej budowie, cechujący się ogromną odwagą i uporem, z natury bardzo towarzyski, choć niezależny. Wymaga doświadczonego właściciela i konsekwentnego, łagodnego szkolenia oraz wczesnej socjalizacji.
• moskiewski stróżujący – dość młoda rasa pochodząca z Rosji, o dużej sile, pewności siebie i niezależnym charakterze. Pies aktywny, zwinny, cechuje się wrodzoną niechęcią do innych zwierząt i obcych ludzi, ale odpowiednie prowadzenie przez doświadczonego, konsekwentnego opiekuna pozwala stłumić te instynkty w znacznym stopniu.
• akbash dog – duży, bardzo silny pies, pierwotnie wyhodowany jako pies pasterski. Rasa o imponującej sylwetce, cechująca się duża odwagą, niezależnością, z niezwykle rozwiniętym instynktem terytorialnym. Psy tej rasy są szybkie i zwinne pomimo swej wielkości, a silnie sprowokowane mogą być nieobliczalne, dlatego wymagają odpowiedzialnego, konsekwentnego szkolenia oraz doświadczonego, stanowczego i spokojnego opiekuna.
• anatolian karabash – stara turecka rasa wyhodowana pierwotnie jako pies pasterski. Cechuje się ogromną lojalnością wobec właściciela, inteligencją, niezależnością oraz uporem. Psy tej rasy są z natury nieufne wobec obcych i wymagają konsekwentnego szkolenia pozytywnymi metodami.
• rottweiler – bardzo stara rasa, wykorzystywana pierwotnie jako psy stróżujące oraz do ciągnięcia zaprzęgów z towarami. Pies dość duży, silny, wytrzymały oraz zwinny, o dużej inteligencji i silnym instynkcie terytorialnym. Cechuje się dużą samodzielnością, uporem, przejawia skłonność do dominacji, dlatego wymaga odpowiedzialnego, zrównoważonego opiekuna, wczesnej socjalizacji i konsekwentnego szkolenia.
• amerykański pit bull terrier – stara rasa, pierwotnie przeznaczona do walk psów. Silny, waleczny, odporny na ból, charakteryzuje się wesołym usposobieniem i przywiązaniem do właściciela. Pomimo wrodzonej niechęci do innych zwierząt (zwłaszcza psów) przy odpowiednim prowadzeniu i wczesnej, intensywnej socjalizacji przestaje być agresywny.
• pies z Majorki (Perro de Presa Mallorquin) – rasa pierwotnie przeznaczona do walk z bykami i innymi psami. Pies wierny i oddany właścicielowi, ale wymaga konsekwentnego prowadzenia i jak najwcześniejszej socjalizacji, stąd jest to rasa wyłącznie dla doświadczonych opiekunów.
• pies kanaryjski (Perro de Presa Canario) – rasa średniej wielkości, zrównoważona i pewna siebie. Charakteryzuje się wysoką inteligencją, dużym uporem oraz silnie rozwiniętym instynktem terytorialnym. Psy tej rasy bardzo przywiązują się do swoich właścicieli, ale ze względu na upór wymagają stanowczego, konsekwentnego, odpowiedzialnego szkolenia i socjalizacji na możliwie wczesnym etapie.

Agresja u psa nigdy nie bierze się znikąd i zawsze ma jakąś konkretną przyczynę (jedną lub więcej). Wyjątkiem od tej zasady są jedynie problemy natury neurologicznej, dlatego jeśli Twój pies jest zdrowy i odpowiednio prowadzony oraz szkolony, nie powinien mieć napadów agresji.

Do najczęstszych powodów agresywnych zachowań należą przede wszystkim błędy w szkoleniu i opiece, jak choćby nieodpowiednia socjalizacja zwierzęcia, wykorzystywanie przemocy i kar fizycznych w szkoleniu, wywoływanie u psa poczucia zagrożenia i niepewności czy trzymanie go w nieodpowiednich, trudnych lub niehumanitarnych warunkach.

Musisz także jasno zdawać sobie sprawę z tego, że termin "agresja" jest dalece nieprecyzyjny, ponieważ wyróżniamy wiele różnych typów agresji. W przypadku psów można przede wszystkim wyróżnić dwa podstawowe rodzaje agresji – agresję defensywną oraz agresję ofensywną. Te główne typy zachowań agresywnych można podzielić na szereg podtypów:

Agresja defensywna:

• agresja z rozdrażnienia i bólu
• agresja ze strachu (lękowa)
• agresja terytorialna
• agresja macierzyńska

Agresja ofensywna:

• konkurencja o zasoby
• agresja hierarchizująca
• agresja z frustracji
• agresja dystansująca
• agresja przemieszczona
• agresja łowcza
• agresja instrumentalna (wtórna)

Znajomość typów agresji i mechanizmów, jakie leżą u jej podstaw, stanowi fundament udanego szkolenia i prowadzenia psa.